In 2015 stapte Wakkie op als commissaris bij ABN Amro. Het FD publiceerde toen dit profiel.
Insiders wisten zondagavond al dat Peter Wakkie niet met gebogen hoofd zou accepteren dat er aan de verhoogde beloning voor de ABN Amro-top zou worden getornd. Een paar uur nadat de bestuurders hadden laten weten af te zien van een salarisverhoging van een ton, kreeg hij de vraag voorgelegd of hij een rechte rug had. ‘Die heb ik, dat zult u wel merken.’ Een dag later verweet Wakkie minister Jeroen Dijsselbloem publiekelijk dat hij zijn woord gebroken had, en stapte hij zelf op als commissaris.
Voor de in Rotterdam geboren jurist Wakkie (66) zijn gemaakte afspraken heilig. ‘Als je een afspraak hebt gemaakt, moet je niet achteraf zeuren dat het je toch niet zo goed uitkomt. Het is belangrijker dat jij je aan je woord houdt dan dat je probeert de zaken naar je hand te zetten. Het werkt beter als de tegenpartij jou vertrouwt.’ Dat zei Wakkie twee jaar geleden tegen het FD in een interview over de belangrijkste lessen die hij in zijn leven had geleerd. De afspraken over de loonsverhoging van de bankbestuurders die in 2012 met de overheid waren gemaakt, konden niet zomaar opzij geschoven worden. Het kan niet zo zijn dat bestuursvoorzitter Gerrit Zalm en de overige commissarissen niet wisten dat Wakkie de handschoen zou opnemen; daar had hij geen toestemming voor nodig van president-commissaris Rik van Slingeland.
Doodnormaal
De bestuurders van ABN Amro is verweten de tijdgeest — de weerstand tegen topsalarissen — niet goed aan te voelen. Als het om Wakkie gaat, klopt dat zonder twijfel. Als jong advocaatje begon hij in 1972 bij de voorganger van het prestigieuze kantoor De Brauw Blackstone Westbroek. Zeven jaar later was hij partner, en van 1997 tot 2001 zelfs managing partner. Ook in die tijd streken partners al bijna een miljoen gulden per jaar op. Wakkie stond modeconcern Gucci bij in de strijd tegen belager LVMH en hielp HBG om zich Boskalis van het lijf te houden. Zijn gesprekspartners verdienden miljoenen, en vonden dat hun advocaat dat ook waard was. Toen Wakkie in 2003 door toenmalig Ahold-bestuurder Anders Moberg persoonlijk werd gevraagd lid van de raad van bestuur te worden, om de Amerikaanse schuldeisers op afstand te houden, ging hij er financieel gezien zeker niet op achteruit. Voor Wakkie zelf, die in een aftandse BMW rijdt, mag geld niet belangrijk zijn, topsalarissen vindt hij doodnormaal.
‘Anders gericht’
In hetzelfde FD-interview zegt Wakkie dat zijn antenne ‘anders gericht’ is als de meute achter hypes aanholt, en dat men in Nederland te snel geneigd is toe te geven. Dat tekent hem. Als de hele wereld vindt dat de bestuurders van ABN Amro geen recht hebben op die ton extra salaris, kijkt hij of dat wel echt zo is. En als medebestuurders terugkrabbelen, zet Wakkie een stap vooruit. Hij is een vechtersbaas die zijn vuisten balt als hij wordt aangevallen. Dat merkte miljardair Carlos Slim toen diens América Móvil KPN trachtte over te nemen. Dankzij commissaris Wakkie won KPN het gevecht. Dat merkten activistische beleggers die Ahold wilden opsplitsen.
Schaken
Wakkie is een schaker, hij speelt elke maand wel een keer tegen vastgoedtycoon Cor van Zadelhoff. ‘Peter is een topschaker, vanmiddag moeten we een afgebroken spel hervatten’, zegt Van Zadelhoff. ‘Ik ben aan de beurt om eens een keertje te winnen, maar ik hoop dat zijn hoofd ernaar staat.’ Volgens hem kan Wakkie het zich veroorloven zijn eigen gevoel te volgen.
Mogelijk speelt er nog een kwestie mee. ABN Amro kwam de afgelopen weken in het nieuws door twee vervelende kwesties. De bank zou te weinig doen tegen verdachte transacties van een aan Vladimir Poetin gelieerde klant, en eigen medewerkers zouden zich in Dubai schuldig hebben gemaakt aan fraude. Wakkie, die bij Ahold verantwoordelijk was voor de integriteit van het bedrijf en de medewerkers, heeft dat niet kunnen voorkomen.
Lees het volledige artikel op fd.nl.
Auteur: René Bogaarts